1957 İsveç yapımı.
Bugün bir film izledim. Orijinal ismi “Smultronstället” ya da “The Wild Strawberries”, Türkçe ismiyse “Yaban Çilekleri” olan film 1957 yapımı. İzlerken bazı noktalarda acayip gerildim. Film siyah beyaz olunca ve bende böyle bir gerilim etkisi yapınca Yahudi asıllı yazar Franz Kafka
aklıma geldi. Bir arkadaşım “Dava” adlı eserini okumuştu. Kitapta bir adamın anlaşılmayan bir sebepten ötürü infazı anlatılıyormuş. Bir de lisedeki edebiyat hocam ondan bahsederdi sık sık. Bir sabah uyandığında kendini bir böcek olarak hayal edip ne kadar ürktüğünü anlatan bir kitabı mı ne varmış. Ah, bu yarım yamalak bilgilerimi bir tamamlasam! Neyse filme geri dönelim biz. Filmde yaşlı bir profesörün yani Isak Borg'ın katılması gereken bir tören münasebetiyle çıktığı bir araba seyahatinde başından geçenlerle beraber geçmişine yolculuk yapılıyor. İsak altmışlarında çocuklarından, yaşlı annesinden uzakta kırk yıllık hizmetçisiyle yaşayan bir kimsedir ki filmde onu canlandıran isim İsveçli oyuncu Victor Seastrom'dur. Araba yolculuğu sırasında biri kız olmak üzere İtalya'ya gitmek isteyen 3 genç de onlarla seyahat ediyor. Yolda aniden önlerine bir araba çıkıyor. Kazanın eşiğinden dönülüyor. İsak'lara bir şey olmazken diğer araba devriliyor. Arabası devrilen ve yaşlı doktorun arabasıyla yolculuklarına devam etmek zorunda kalan çift birden dalmış gibi oluyor filmin akışına. Tabi bu küçük bir ayrıntı olabilir. Yine bir ayrıntı belki ama içimde kalacağına burada diyeyim ne diyeceksem. Adam karısının isterik olduğunu söylüyor. Yanlış mı duydum diyerek aynı yeri birkaç kere daha dinledim. Ama yok her seferinde aynı şekilde algılıyordum. Neyse İsak'ın gelini giriyor söze ve “Siz Katolik olduğunuzu söylemiştiniz.” diyor. Ne dir bu isterik?
sf. Histeriye tutulmuş olan, isterik.” diyor.
İçim karardı ya! Bir de film öyle birden bitmese...
