Bu sabah uyandığımda aklıma gelen ilk düşünce rüyamda motorsiklet sürmemdi. Upuzun bir yolda motorsiklet sürüyordum. Sonra bizim evin oradaki camide buldum kendimi. Caminin bahçesinde lisedeki müdürümüz ve müdür yardımcısı oturmuş bana bakıyorlardı. Nedense şapşallığım tuttu. Motorsikleti bir türlü süremedim.
Bilinçaltımızın eserindir ya rüyaların çoğu, ben de bu rüya üzerinde düşünmeye başladım; biraz derince. Sonra şunlar çıktı karşıma. Geçenlerde bir arkadaşım beni motorsikletiyle gezdirmişti. Motorsiklet unsuru oradan olsa gerektir. dün ilkokul hocamla görüşmüştüm. Konuşurken çekindiğimi, el ayak hareketlerimde bir acayiplik olduğunu gördüm. Lisedeki hocalarımın yanında da motorsikleti sürememiş olmam da bundan kaynaklanan bir şeydir herhalde.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder